Begin dit jaar schoot de koppeling van mijn rolfok los. De genua kwam tijdens het zeilen naar beneden, wat altijd voor een erg sneu plaatje zorgt. Wapperende zeilen of een zeil halverwege de mast, daar word ik altijd een beetje triest van. Zeker als het je zelf overkomt.

Gelukkig waren we niet ver van de thuishaven en kwam het weekend daarop een dappere matroos aan boord. Het broekje aan en we konden heb de mast in hijsen. De matroos (neef Nout), is onbevreesd en een vedergewicht en ik ben dankbaar dat hij het klusje heeft geklaard. In het kader van deze rubriek kunnen we spreken van een Noutische Prestatie!

Graag hoor ik jouw verhaal.

12 meter boven de Oosterschelde