Kort na de vorige etappe hebben we opnieuw een relatief korte wandeling gepland. Deze is de laatste over het vlakke terrein, met een lange klim naar Crevillent aan het eind.

We kruisen twee keer de AP-7 en dus maken we ook nader kennis met de plaatsen die we bij de afslagen kunnen lezen. Groot verschil met de vorige wandeling is dat we veel uitgestrekte gebieden doorkruisen. Ook de natuur is groen en verrassend rijk te noemen.

In Thailand maakte ik een aantal jaren geleden vergelijkbare plaatjes. Zie opnieuw de bergen… Het is een dag dat er flink wat wind staat. Dat maakt het extra aangenaam.

Gedurende een lang stuk lopen we langs een spoor. Weinig beweging en ook op de wegen weinig verkeer. Het komt over als een grensgebied, zoveel rust. Het grenslandpad tussen Thorn en Oud-Sluis, wat we begin van de 21e eeuw hebben gelopen, heeft ons eerder deze ervaring opgeleverd.

Nadat we de AP-7 voor de eerste keer hebben gekruist, lopen we een erg rustig dorp binnen. Netjes georganiseerd, vrij oude bouw en weer denk je…’Waar is iedereen?’ En dan toch een gebouw met een boog waaronder een aantal tafeltjes lijkt te staan. Tis tijd voor onze lunch en we gaan maar eens kijken. De verbazing is groot als blijkt dat we in een gebouw behoorlijk veel leven aantreffen en prima wat tapa’s kunnen krijgen met twee mooie potten bier. We zitten onder een boog beschut en overwegen even om de dames te bellen, over een uur of 3 er de coördinaten van deze plek door te geven. Wat een zaligheid hier!

We verzamelen de moed en pakken de draad weer op. Wat volgt is een lange klim naar de plaats Crevillent. Ook zo’n plaats die altijd staat aangegeven als we landen op Alicante en vervolgens naar het zuiden afreizen. De weg loopt weer over de AP-7 en daarna langzaam omhoog!

In Crevillent zoeken John en ik een plaats waar we rustig kunnen afspreken. We vinden een supermarkt en we worden over een uur opgehaald. Dat geeft ons nog wat tijd om rond te zoeken naar een mooie plek. Het is een buurt met heel veel Turkse en andere zaken uit het Midden-Oosten of Noord-Afrika. We besluiten op het terras van een theehuis te gaan zitten.

Met de uitbater wat gesproken over onze activiteit. Ik heb hem uitgelegd dat veel mensen naar Santiago lopen, met een missie, vergelijkbaar met de Mekka trip. Hij was verbaasd dat we helemaal naar Noord Spanje lopen. Dat we er niet vandaag geraken was hem wel duidelijk. Maar bedankt voor de lekkere thee!

Nog 1064 kilometer te gaan