Natuurlijk weten we dat er pareltjes tussen zullen zitten. De ruim 1.200 kilometer durende ontdekking zal rond Toledo of tegen de tijd dat we Santiago bereiken bijzondere verhalen vertellen. Dat we die al zo vroeg zouden tegen komen, dat heeft ons positief verrast. We hebben de eind en begin plaats omgegooid, wat ertoe leidt dat we starten in Aspe. Mooi plaatsje waar we zeker nog eens heen gaan. Echt Spaans en op de kaart zie je hoe het is gelegen.

Op de hoogtekaart is te zien dat we op enig moment aan de andere kant van de berg terecht zijn gekomen. Deze bergpartij is vanaf de Costa Blanca voortdurend te volgen.
Aspe heeft een heel andere sfeer heeft dan de meeste kustplaatsen waar we tot nu toe geweest zijn. Je hebt voortdurend het gevoel dat je mogelijk stoort in het dagelijkse ritme van het stadje.
Dan maar een toeristen foto maken van de heilige waar ik naar ben vernoemd.

Dat Aspe een Spaans plaatsje is, is hier wel duidelijk

Een mooie dag met een gulle zon, die 18 kilometer gaat voorbij vliegen. De eerste kilometers zijn nog bebouwd, maar als we linksaf moeten, en een tunnel in duiken, is het alleen nog maar grindpaden en ‘enjoy the ride’!

Natuurlijk is het droog in dit deel van Spanje. Maar het is een prima klimaat om mooie wijnen te kweken. In Pilar de la Horadada hebben we kennis gemaakt met een topwijn van Juan Gil. Deze druiven zullen daar niet in terecht komen, maar het resultaat, is wel iets om je op te verheugen.

Gedurende de komende 15 kilometers komen we een wandelaar tegen die mogelijk ook de Camino loopt. Verder een boer die met zijn hond het land is opgelopen. Verder is er wel wat teken van leven, maar zo kort weg bij Alicante, is de uitgestrektheid en rust bijzonder.

Wanneer we echt gaan klimmen, hebben John en ik het gevoel dat we eerdere wandelingen in Zuid-Frankrijk herbeleven. Klimmen met hoge temperaturen… gelukkig hebben we geleerd dat veel water ook tijdens een relatief korte trip je niet zonder moet komen te zitten.
Hier op ongeveer het hoogste punt de geluksvogels!

Tijdens een van de eerdere tochten ten zuiden van Murcia hebben we gezien dat de rotspartijen lijken op gelaagde stukken grond uit eerdere periodes. Of we nou te maken hebben met het effect van wind, of stroming van water, geen idee eigenlijk, maar mooi is het wel.

Veel illustraties en filmpjes zijn gemaakt tijdens deze trip. Wat altijd ook een mooi moment is is de finish. Deze keer aan een stil plein, van waaruit we de dames weer mochten treffen in dus..Crevillent.

Nog 1046 kilometer te gaan